Αεροφωτογραφία (από ΝΔ)
Αεροφωτογραφία
Αεροφωτογραφία (από Δ)
Είσοδος του ναού
Άποψη του μνημείου (από ΝΔ)
Κάτοψη
Αναπαράσταση / μακέτα
Αναπαράσταση / σχέδιο
Μορφές από το δυτικό αέτωμα
Από τις μετόπες με τους άθλους του Ηρακλή
Το άγαλμα του Δία από τον Φειδία (αναπαράσταση)
Ένθρονος Δίας, παράσταση σε αγγείο (Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας)
Ο μεγαλοπρεπής ναός του πατέρα των θεών, σύμβολο της κλασικής εποχής. Κτίστηκε περίπου μεταξύ του 475 και του 456 π.Χ. Ακολουθεί τον δωρικό ρυθμό. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο Λίβων από την Ηλεία.
Περίφημα γλυπτά από παριανό μάρμαρο συνέθεταν τη διακόσμησή του. Στα αετώματα, παριστάνονταν δύο σημαντικοί μύθοι για το ιερό: στο ανατολικό, η αρματοδρομία Πέλοπα – Οινόμαου, ένας από τους ιδρυτικούς μύθους των αγώνων. Στο δυτικό, η σύγκρουση των Κενταύρων με τους Λαπίθες, ένας μύθος που συμβολίζει την επικράτηση της λογικής και του δικαίου έναντι της βίας και της βαρβαρότητας, και υπενθυμίζει την πρόσφατη τότε νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών. Οι μετόπες αφηγούνται τους άθλους του Ηρακλή, κεντρικής μορφής στη μυθολογία των αγώνων.
Στο εσωτερικό του ναού δέσποζε το άγαλμα του Δία, ένα από τα θαύματα του αρχαίου κόσμου. Έργο του Φειδία, με ύψος πάνω από 12 μ., κατασκευασμένο από χρυσό και ελεφαντόδοντο, χρονολογείται στο 430 π.Χ. περίπου.