Στο μέσο της παράστασης, εικονίζεται ο Ηρακλής, γυμνός ως ήρωας, να οδηγεί τον ταύρο της Κρήτης. Με το αριστερό χέρι συγκρατεί το ζώο από το κέρατο ενώ με το δεξί από τον θώρακα. Στο βάθος, ανάμεσα στα πόδια του ζώου, διακρίνεται το ρόπαλο του ήρωα. Απέναντι από τον Ηρακλή, καθιστή σε ψηλό κάθισμα, εικονίζεται η Αθηνά. Φοράει την αιγίδα και κρατεί με το δεξί το κράνος και με το αριστερό το δόρυ. Μπροστά της, η ασπίδα της στηρίζεται στα γόνατά της. Στο άλλο άκρο, την παράσταση ισορροπεί ο καθιστός Ερμής. Φοράει καπέλο (πίλο) και δετά φτερωτά υποδήματα, χιτώνα και ιμάτιο. Με το δεξί χέρι κρατεί το σύμβολό του, το ραβδί του κήρυκα (κηρύκειο).
Ο ταύρος της Κρήτης, γέννημα των κυμάτων, ήταν δώρο του Ποσειδώνα στον Μίνωα, τον βασιλιά της μεγαλονήσου. Ο Μίνωας, αντί να ανταποδώσει θυσιάζοντας τον ταύρο στον θεό, θέλησε να τον κρατήσει. Ως απόρροια του θεϊκού θυμού, ο ταύρος προκαλούσε ατέλειωτες καταστροφές στο νησί. Ο Ευρυσθέας, ο βασιλιάς των Μυκηνών, ζήτησε από τον Ηρακλή να του παραδώσει το θεόσταλτο ζώο ζωντανό. Ο ταύρος εξακολούθησε να προξενεί καταστροφές περιπλανώμενος στον ελλαδικό χώρο, ωσότου ένας άλλος ημίθεος, ο Θησέας, τον εξόντωσε στον Μαραθώνα.