Χάλκινος αρύβαλλος

Χάλκινος, μικύλλος (δηλαδή σε μικρογραφία), αρύβαλλος. Ακέραιος. Κυρτή επιφάνεια έδρασης, σώμα σφαιρικό, λαιμός χαμηλός, κυλινδρικός, στόμιο προεξέχον, ταινιωτό, δίβαθμο. Λαβή κάθετη, ταινιωτή, ελαφρώς υπερυψωμένη του χείλους, που φύεται από αυτό και απολήγει στο άνω μέρος του σώματος. Στην ένωσή της με το χείλος φέρει πλαστικό διάκοσμο-αστράγαλο.

Το κομψό αγγείο πιθανότατα να προέρχεται από εργαστήριο της Κορίνθου. Πιθανόν όμως να αποτελεί ντόπια απομίμηση κορινθιακού προτύπου.

speak icon
  • Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων
  • Αίγινα, Αρχαιολογικό Μουσείο Κολώνας, αρ. ευρ. 8891
  • Τέλη 6ου – αρχές 5ου αι. π.Χ.
  • Ύψ. 0,39 μ. Διαμ.0,35 μ. Διαμ. χείλους 0,24 μ. Διαμ. στομίου 0,11 μ. Βάρος 78,7 γρ.
  • Χαλκός
  • Προέλευση: Αίγινα, από τάφο
Βιβλιογραφία
  • Beazley, J. D, (1927/1928) Aryballos, BSA 29, 187-215.
  • Brommer, F. (1969). Aryballoi aus Bronze. In P. Zazoff (Ed.) Opus Nobile Festschrift Zum 60. Geburstag von Ulf Jantzen, Wiesbaden, pp. 17-23.
  • Payne, H. (1931). Necrocorinthia: A study of corinthian art in the archaic period, Oxford: Clarendon Press.
  • Παπασπύρου, Ε. (2006). Υπόγειοι Λαξευτοί Τάφοι της Αίγινας, Α.Ε. 145, Αθήνα.
music