Άλμα

Αγώνισμα πηδήματος σε μήκος. Αποτελούσε ένα από τα αγωνίσματα του πεντάθλου και δεν διεξαγόταν ως ανεξάρτητο. Από κινητική άσκηση για την υπερπήδηση εμποδίων ή τάφρων εξελίχθηκε σε αγώνισμα. Απαραίτητα όργανα για την εκτέλεση του άλματος ήταν οι αλτήρες, βάρη από λίθο ή μολύβι, τα οποία ο άλτης κρατάει και ταλαντεύει κατά το άλμα, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερο μήκος άλματος. Το μήκος, το βάρος και το σχήμα τους ποίκιλλε.

Διεξαγόταν στο σκάμμα του σταδίου, σε ανεσκαμμένο χώρο μήκους 50 ελληνικών ποδών (16μ.). Ο άλτης, κρατώντας τους αλτήρες, παίρνει φόρα και όταν φτάσει στον βατήρα, γραμμή στην αρχή του σκάμματος, πηδά με ταλάντευση. Λίγο πριν την πτώση, έφερνε τα χέρια του πίσω, χρησιμοποιώντας τους αλτήρες για εξώθηση. Πριν ακουμπήσει στο έδαφος πετούσε τους αλτήρες. Φρόντιζε να αφήσει ευκρινή ίχνη των πελμάτων του στο χώμα του σκάμματος. Τα αποτυπώματα των πελμάτων του σημαδεύονταν με τη σκαπάνη και μετρούνταν η απόστασή τους από τον βατήρα. Δεν είναι βέβαιο αν το άλμα ήταν απλό ή εις τριπλούν, αλλά από τα αναφερόμενα στις πηγές μήκη αλμάτων νικητών, θα πρέπει να ήταν εις τριπλούν.