Στη μια όψη του αγγείου, απεικονίζεται γυμνός δισκοβόλος με λυγισμένο προς τα εμπρός το δεξί του πόδι, ενώ κρατά στα προτεταμένα χέρια του τον δίσκο πριν από τη ρίψη. Πίσω του στο έδαφος διακρίνεται η σκαλίδα, η αξίνα με την οποία ανακάτευαν το χώμα του σταδίου. Σε ανάλογη στάση, στην άλλη όψη του αγγείου, γυμνός άλτης κρατάει στα χέρια τους δύο σφαιροειδείς αλτήρες, τα χαρακτηριστικά βάρη για την αύξηση της απόστασης του άλματος.
Οι παραστάσεις αθλητικών σκηνών είναι συνήθεις στην αγγειογραφία κατά την ύστερη αρχαϊκή περίοδο.
Το άλμα και η δισκοβολία ανήκαν στα αγωνίσματα του πεντάθλου που διεξάγονταν στους ολυμπιακούς αγώνες την ίδια μέρα, διαδοχικά, μαζί με τον ακοντισμό, τον δρόμο σταδίου και την πάλη. Η δισκοβολία αναφέρεται από τον Όμηρο, στους αθλητικούς αγώνες που περιγράφονται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Το αρχαίο άλμα ήταν μόνο το άλμα εις μήκος και γίνονταν με συνοδεία μουσικού αυλού.