Πάλη

Από τα πιο παλιά αγωνίσματα που απαιτούσε σωματική δύναμη αλλά και τεχνική.

Εισήχθη για πρώτη φορά στην 18η Ολυμπιάδα, το 708 π.Χ., είτε ως ανεξάρτητο αγώνισμα είτε ως μέρος του πεντάθλου. Στην πάλη ως αυτόνομο αγώνισμα συμμετείχαν επαγγελματίες αθλητές με υπερφυσική δύναμη και μεγάλο σωματικό βάρος, αποτέλεσμα ειδικής δίαιτας, με τα οποία επιβάλλονταν στον αντίπαλο. Ως αγώνισμα του πεντάθλου διατηρούσε τον αρχικό τεχνικό χαρακτήρα του, συνδυάζοντας ταχύτητα, δύναμη, ευστοχία και ευκινησία.

Οι παλαιστές άλειφαν το σώμα τους με λάδι και αγωνίζονταν γυμνοί σε ειδικό σκάμμα, στο στάδιο. Τα ζεύγη των παλαιστών ορίζονταν με κλήρο.

Διακρινόταν στην ορθία ή ορθοπάλη ή σταδαία πάλη και στην αλίνδησι ή κύλισιν ή κάτω πάλη. Στην όρθια πάλη για να αναδειχθεί ο νικητής, έπρεπε να ρίξει στο έδαφος τον αντίπαλό του τρεις φορές. Στην κάτω πάλη δεν αρκούσε μόνο η πτώση. Ο αθλητής έπρεπε να απαγορεύσει, να αποδεχθεί δηλαδή την ήττα του σηκώνοντας τον δείκτη ή τον δείκτη και το μέσο δάκτυλο του ενός χεριού.

Οι ποικίλες λαβές των παλαιστών ήταν ιδιαίτερα σκληρές. Δεν επιτρεπόταν τα χτυπήματα, οι λαβές στα γεννητικά όργανα, το δάγκωμα και ο αγώνας εκτός των ορίων του σκάμματος.