Το ανάγλυφο απεικονίζει ιππέα και άλογο σε καλπασμό προς τα δεξιά του θεατή. Ο νεαρός γυμνός ιππέας στρέφει κεφάλι και άνω κορμό προς τα πλάγια. Με το αριστερό χέρι κρατά το χαλινάρι και με το δεξί το μαστίγιο. Τα μαλλιά πέφτουν στην πλάτη πλαισιώνοντας το πρόσωπο που ζωντανεύει με το αρχαϊκό μειδίαμα. Το άλογο παρουσιάζεται σε απόλυτο προφίλ να τρέχει στηριζόμενο στα πίσω πόδια. Τα μπροστινά λείπουν κατά μεγάλο μέρος. Με λεπτομέρεια και εγχαράξεις αποδίδονται η χαίτη και οι ιμάντες της ιπποσκευής.
Το ανάγλυφο δίνει παραστατικά την εικόνα των αθλητών ιππικών αγωνισμάτων, όπως μαρτυρείται και από τη σύγχρονη αγγειογραφία. Αποτελούσε διακοσμητικό προσάρτημα στον λαιμό χάλκινου αγγείου, πιθανότατα κρατήρα με ελικοειδείς λαβές, και θεωρείται έργο κορινθιακού εργαστηρίου μεταλλοτεχνίας. Ο κρατήρας θα ήταν πολύτιμο αφιέρωμα στο ιερό του Δία στη Δωδώνη, όπου στο πλαίσιο της μεγάλης γιορτής των Ναΐων πραγματοποιούνταν αρχικά τοπικοί και κατόπιν πανελλήνιοι αγώνες.